คำคมจากตี๋กระกูลซ่ง
ชมคนด้วยวาจา... ดีกว่ามอบไข่มุกให้
ทำร้ายคนด้วยวาจา สาหัสกว่า....
ทิ่มแทงด้วยหอกดาบ...
มีดต้องหมั่นลับจึงจะแหลมคม....
ความรักก็ต้องถูกทดสอบโดยอุปสรรค...
จึงจะมั่นคง...
ความรัก... มักพัฒนามาจากมิตรภาพ
แต่... ความรักก็ไม่ใช่มิตรภาพ
หากคิดว่าความรักคือมิตรภาพ...
เราจะเป็นไม่ได้ทั้ง... เพื่อนและความรัก
รากเหง้าของความชั่วร้ายทั้งหลาย...
ล้วนมาจากความเกียจคร้าน...
คุณธรรมความดีไม่ได้อยู่ที่ลิ้น...
หากแต่อยู่ในใจ
รูรั่วเล็กๆ จมเรือใหญ่ได้ฉันใด...
การฟุ่มเฟื่อยก็ทำให้ยากจนได้ฉันนั้น
ทองหยกล้ำค่าใดๆ ก็ไม่ประเสริฐเท่ากับ....
ความรักใคร่สามัคคีระหว่างพี่น้อง
คนพาบก็เหมือนกับถ่านไฟ ตอนติดไฟ
จับไปก็ร้อนมือ... ตอนดับจับไปก็มือดำ...
ความรักก็เหมือนผีเสื้อ...
ยามเราไขว่คว้าก็มักจะบินหนี...
ยามเราอยู่เฉยๆ กลับบินมาเกาะเรา...
ผู้กระทำการใหญ่...
ย่อมไม่ถือสาคำตำหนิเล็กๆ น้อยๆ
ผู้มีความเพียรอย่างแรงกล้า...
เท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งทาง..
คนเราคบกัน... มีค่าตรงที่รู้จักกัน...
คนเรารู้จักกัน... มีค่าตรงที่รู้ใจกัน...
อย่ารังแกคนยากจน....
อย่าหยิ่งยะโสในความมั่งมี...
ผู้ที่รู้จักคนอื่นเป็นคนฉลาด...
ผู้ที่รู้จักตัวเองเป็นคนมีสติ...
เสียเงินทองถือว่าเสียเพียงหนึ่ง...
เสียชื่อเสียงถือว่าเสียมากกว่าหนึ่ง...
แต่หากสูญเสียกำลังใจ...
ถือว่าเสียทุกอย่าง........
...............................
| 
..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น