********** พรุ่งนี้...ต้องดีกว่า...วันนี้
และวันนี้...ที่ต้องดี...กว่าวันวาน
ความพ่ายแพ้...มิใช่...ปราการ
ที่กางกั้น...ความฝัน...อันศรัทธา
บนโลก...แห่งการ...ต่อสู้
คนที่...รอดอยู่...ต้องรู้กล้า
อย่าท้อแท้...อ่อนแอ...แพ้ชะตา
จงลุกขึ้น...เผชิญหน้า...ท้าความจริง
จึงทุกสิ่ง...เหนือความ...สำเร็จ
คือรางวัล...บำเหน็จ...อันใหญ่ยิ่ง
ความสำเร็จ...ไม่เคยดูดาย...ทอดทิ้ง
คนที่...ทุ่มเทจริง...เพื่อแลกมัน
มัวอ่อนแอ...แพ้พ่าย...ก็ไร้ค่า
หยุดระอา...พาชื่น...ตื่นจากฝัน
ล้มแล้วลุก...ทุกครา...ฝ่าประจัน
เถอะสักวัน...วันที่ฟ้า...จะคว้าชัย..........
แสงจรรโลงโค้งกายดอกไม้บาน
สุดตระการม่านฝัน...แห่งวันจริง
ยามเหน็บหนาวคราวใดอาศัยแหล่ง
พลังแรงแสงใส่ราวไฟผิง
อุ่นตะวันอันงามยามพักพิง
มิเคยทิ้งสิ่งใด...ให้ไร้เงา
รุ่งรวีกี่คราตื่นตารับ
แสงประดับจับวางระหว่างเขา
รัศมีผ่านม่านหมอกสู่ดอกเลา
และวันนี้...ที่ต้องดี...กว่าวันวาน
ความพ่ายแพ้...มิใช่...ปราการ
ที่กางกั้น...ความฝัน...อันศรัทธา
บนโลก...แห่งการ...ต่อสู้
คนที่...รอดอยู่...ต้องรู้กล้า
อย่าท้อแท้...อ่อนแอ...แพ้ชะตา
จงลุกขึ้น...เผชิญหน้า...ท้าความจริง
จึงทุกสิ่ง...เหนือความ...สำเร็จ
คือรางวัล...บำเหน็จ...อันใหญ่ยิ่ง
ความสำเร็จ...ไม่เคยดูดาย...ทอดทิ้ง
คนที่...ทุ่มเทจริง...เพื่อแลกมัน
มัวอ่อนแอ...แพ้พ่าย...ก็ไร้ค่า
หยุดระอา...พาชื่น...ตื่นจากฝัน
ล้มแล้วลุก...ทุกครา...ฝ่าประจัน
เถอะสักวัน...วันที่ฟ้า...จะคว้าชัย..........
******************************
................ วันฟ้าสวย...ด้วยแรงสาดแสงส่อง
นกต่างร้องผองกาหาอาหารแสงจรรโลงโค้งกายดอกไม้บาน
สุดตระการม่านฝัน...แห่งวันจริง
ยามเหน็บหนาวคราวใดอาศัยแหล่ง
พลังแรงแสงใส่ราวไฟผิง
อุ่นตะวันอันงามยามพักพิง
มิเคยทิ้งสิ่งใด...ให้ไร้เงา
รุ่งรวีกี่คราตื่นตารับ
แสงประดับจับวางระหว่างเขา
รัศมีผ่านม่านหมอกสู่ดอกเลา
ที่จับเจ่าเฝ้ายิ้ม...ณ ริมใจ...............................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น